9.26. Zabicie Suśarmana

Sańdźaja rzekł:
1 A Durjodhana w tym czasie i syn twój, władco, Sudarśa,
ostatni żywi z twych synów stali wśród wrogiej konnicy.

2 Gdy syn Dewaki* zobaczył, że Durjodhana wśród koni
stoi, rzekł Kunti synowi, Zdobywcy Skarbu*, te słowa:

3 „Zabitych jest wielu wrogów i krewnych, których chronili;
powrócił ów byk wśród Śinich biorąc w niewolę Sańdźaję.

4 Nakula i Sahadewa są wyczerpani, Bharato,
po walce z Dhartarasztrami grzesznymi i ich druhami.

5 Syn Drony, wielki rydwannik, i Krypa, i Krytawarman,
odszedłszy od Sujodhany, gdzie indziej się ustawili.

6 Pańćalów wódz*
pełen sławy z wszystkimi Prabhadrakami
też stoi tam, po wybiciu żołnierzy z wojsk Durjodhany.

7 Sam Durjodhana wśród koni przebywa, o synu Prythy,
to tu, to tam gdzieś spogląda, nad jego głową parasol.

8 Znajdując się w środku bitwy, znów wszystkie wojska rozstawił;
kiedy ostrymi strzałami zgładzisz go – dzieła dopełnisz.

9 Dopóki nie uciekają, choć widzą słonie zabite,
i to jak, wrogów zwycięzco, kroczysz – Sujodhanę* zabij!

10 Wyślij do Pańćali kogoś z prośbą, by szybko tu przybył,
bo wojska ich są zmęczone, nie umknie nam grzesznik, druhu!

11 Syn Dhrytarasztry w tej bitwie wybił twe wojska rozliczne
i dumnie puszy się, myśląc, że synów Pandu zwyciężył.

12 Widząc swe wojska rozbite i przez Pandawów nękane,
z pewnością wkroczy do boju władca ten, na własną zgubę”.

13 Gdy do Phalguny* tak Kryszna przemówił, ów odpowiedział:
„Wszystkich Dhrytarasztry synów uśmiercił Bhima, o zacny,
dwaj, którzy jeszcze są żywi, dziś żywot zakończą, Kryszno.

14 Bhiszma i Drona zginęli, Karna Waikartaną zwany,
i Śalja, król Madrów, zginął i Dźajadratha, o Kryszno.

15 Pięć setek koni zostało z sił Śakuniego Saubali,
a także dwieście rydwanów, o wrogów niepokojący,
niewiele ponad sto słoni i trzy tysiące piechurów.

16 Wciąż żyje też Aśwatthaman i Krypa, i wódz Trigartów*,
Uluka oraz Śakuni, i Krytawarman Satwata.

17 Taka to armia została z sił Dhrytarasztry, Madhawo;
zaprawdę nikt na tej ziemi od śmierci się nie uwolni.

18 Choć armia jego wybita, patrz, Durjodhana wciąż stoi,
jednak bez wrogów zostanie dziś wielki król – Judhiszthira.

19 Myślę, że dziś nikt z mych wrogów ode mnie się nie uwolni,
tych wszystkich szalonych w boju, którzy nie zrzekną się walki,
dzisiaj ja, Kryszno, zabiję, chociażby byli nadludźmi.

20 Pełen wściekłości w zmaganiach dziś długą bezsenność króla
przerwę, gdy księcia Gandharów powalą ostre me strzały.

21 Majątek, który podstępnie zabrał syn nędzny Subali
podczas gry w kości na sali zgromadzeń, dziś ja odbiorę.

22 Dziś z Nagapury* kobiety wszystkie dowiedzą się tego,
że Pandawowie zabili w bitwie ich mężów i synów.

23 Dziś całe to przedsięwzięcie urzeczywistni się, Kryszno,
dziś Durjodhana promienny utraci blask swój i życie.

24 Jeśli ze strachu nie pierzchnie z potyczki ze mną, Warsznejo,
wiedz, że zabiję go, Kryszno, głupca – Dhrytarasztry syna.

25 To stado koni, Zwycięzco, nie zniesie brzdęku cięciwy
mojej ni huku mych dłoni, podjedź, bym atak mógł podjąć”.

26 Kiedy syn Pandu prześwietny rzekł słowa te do Daśarhy,
ów konie popędził, królu, na Durjodhany oddziały.

27 Widząc te siły swych wrogów, trzej rydwannicy gorliwi,
Ardźuna i Bhimasena, i Sahadewa, o panie,
pognali, ryk lwa wydając, chcąc Durjodhanę uśmiercić.

28 Zobaczył, jak razem pędzą z uniesionymi łukami,
i w bój popędził Saubala przeciw morderczym Pandawom.

29 Natarł twój syn Sudarśana na Bhimasenę, Suśarman
oraz Śakuni walczyli z Ardźuną – Ozdobnym W Diadem,
a syn twój* na końskim grzbiecie popędził na Sahadewę.

30 I wówczas syn twój, o władco, szybko, bez trudu i mocno
wyrzucił oszczep kolczasty ku Sahadewy wprost głowie.

31 Usiadł ów na swym rydwanie raniony przez twego syna,
sycząc jak wąż jadowity, a z ciała jego krew ciekła.

32 Lecz Sahadewa po chwili odzyskał świadomość, panie,
i Durjodhanę zasypał gniewny ostrymi strzałami.

33 Syn Kunti – Zdobywca Skarbu – Partha*, w bój krocząc odważnie,
odcinał głowy swych wrogów siedzących na końskich grzbietach.

34 Niszczył te wojska, powalał konie licznymi strzałami
Partha i zaatakował rydwany wszystkich Trigartów.

35 Wówczas Trigartów wojowie wielcy, jednocząc swe siły,
Ardźunę i Wasudewę deszczami strzał zalewali.

36 Syn Pandu o wielkiej sławie, miotając w Satjakarmana
strzały tak ostre jak brzytwa, odciął mu dyszel rydwanu.

37 Inną, ostrzoną kamieniem, z krawędzią jak brzytwa, mocarz
z uśmiechem odciął mu głowę zdobioną w złote kolczyki.

38 Następnie chwycił Satjeszu, patrzyli na to żołnierze,
jak gdyby w lesie jelenia lew głodny, królu, pochwycił.

39 Gdy zabił go, Suśarmana trzema strzałami przeszywszy,
zabijał tych na rydwanach noszących złote ozdoby.

40 W pośpiechu Partha wypuścił strzałę we władcę Prasthali*
ostrą, jak gdyby truciznę tworzoną w gniewie czas długi.

41 Sto strzał mu posłał Ardźuna tak szybkich jak antylopa
i konie tego łucznika zabił, o byku Bharatów.

42 Następnie wyciągnął strzałę ostrą jak kij boga Jamy
i cisnął z lekkim uśmiechem, kierując ją w Suśarmana.

43 Wzniecona gniewem łucznika strzała, przez niego posłana,
dotarła do Suśarmana, serce mu w boju przeszyła.

44 Bez tchu, zabity ów upadł na ziemię, o wielki królu,
radując wszystkich Pandawów, trwożąc zaś twoich żołnierzy.

45 Gdy Suśarmana uśmiercił, synów jego, rydwanników,
trzydziestu ośmiu i siedmiu strzałami posłał ku zgubie.

46 Później ostrymi strzałami wszystkich też jego kompanów
zabił rydwannik i natarł na resztę armii Bharatów.

47 A Bhima gniewny strzałami w walce tej syna twojego,
Sudarśanę, władco ludów, zasypał, śmiejąc się z lekka.

48 I wtedy gniewny, z uśmiechem, odciął mu głowę od ciała
strzałą tak ostrą jak brzytwa, tamten padł martwy na ziemię.

49 Gdy poległ mężny ten heros, wnet dzielni jego druhowie
Bhimę w potyczce oblegli, lejąc nań ostrych strzał deszcze.

50 Wówczas ostrymi strzałami równymi Indry piorunom
żołnierzy tych Wilczobrzuchy zasypał z prawa i z lewa,
i w krótkiej chwili ich Bhima zabił, o byku Bharatów.

51 A gdy ich życia pozbawił, dowódcy ich wielkiej siły,
ruszając na Bhimasenę, walczyli z nim, o Bharato.
Również tych wszystkich syn Pandu zalał groźnymi bełtami.

52 Lecz także twoi, o królu, Pandawów wielkie rydwany
rzęsistym deszczem strzał ostrych ze wszystkich stron osaczali.

53 Wszystkich poniosła ta bitwa – Pandawów przeciw ich wrogom
i twoich pragnących walczyć w starciu tym z Pandawejami.

54 Padali tam wojownicy obu tych armii, o królu,
wzajemnie się zabijając, płacząc za swymi krewnymi.