10.4. Zapalczywość syna Drony

Krypa rzekł:
1 Umysł twój dzięki niebiosom pragnie zemsty, o niezłomny,
i nie zdoła cię powstrzymać nawet sam Piorunoręki*.

2 Gdy nastanie świt, my obaj towarzyszyć ci będziemy,
jednak w nocy dziś odpocznij, zdejmij zbroję, odłóż sztandar.

3 Ja ci będę towarzyszył i z Satwatów Krytawarman,
obaj na rydwanach zbrojnych, kiedy będziesz szedł na wrogów.

4 Z nami wraz, najlepszy z wojów, jutro zniszczysz wrogów w starciu,
dzielnie krocząc na Pańćalów oraz na ich sprzymierzeńców.

5 Będziesz w stanie dzielnie kroczyć, jednak nocy tej odpocznij,
miły mój, nie spałeś długo, dlatego idź spać tej nocy.

6 Wypoczęty i aktywny, o zacny, z umysłem jasnym
spotkasz się z wrogami w bitwie i ich zgładzisz bez wątpienia.

7 Nikt nie zdoła cię zwyciężyć, dzierżącego broń najlepszą,
o najlepszy z rydwanników, nawet wojny bóg ognisty*.

8 Nikt, nawet sam władca bogów, nie pokona syna Drony
w walce kroczącego wspólnie z Krypą i Krytawarmanem.

9 My więc bez zamętu w głowach, wypoczęci i aktywni,
gdy po nocy świt nastanie, zaatakujemy wrogów.

10 Ty posiadasz boski oręż i ja także bez wątpienia
i Satwatów wielki łucznik stale zaprawiony w wojnach.

11 My, mój miły, zjednoczeni wszystkich wrogów sprzymierzonych
gwałtownie zniszczymy w bitwie i zyskamy radość wielką.
Więc bez troski odpoczywaj i spokojnie śpij tej nocy.

12 Bo i ja, i Krytawarman towarzyszyć ci będziemy,
dzierżąc łuki, dręcząc wroga, obaj na rydwanach zbrojnych,
gdy w pośpiechu będziesz kroczył – rydwannik, najlepszy z mężów.

13 Gdy do ich obozu pójdziesz i wykrzyczysz swoje imię
w walce, wtedy wielki pogrom zrobisz wśród walczących wrogów.

14 Dokonawszy ich pogromu wówczas, gdy dzień jasny świta,
krocz swobodnie niczym Śakra, gdy asurów wielkich zabił*.

15 Bo ty jesteś w stanie w boju zwyciężyć Pańćalów wojska
niczym Daitjów armię gniewny zabójca Danawów wszystkich*.

16 Ze mną towarzyszem w walce, ze wsparciem Krytawarmana
nie pokona ciebie nawet sam piorunoręki mocarz.

17 Nigdy ja ni Krytawarman z walki się nie wycofamy,
dopóki nie zwyciężymy, drogi mój, Pandawów w boju.

18 Zwyciężywszy w walce nędznych Pańćalów oraz Pandawów,
do życia wrócimy wszyscy albo kiedy polegniemy
osiągniemy świat niebiański.

19 My wszelkimi sposobami rano wspierać cię będziemy,
prawdę tę, wielkoramienny, głoszę tobie, o bezgrzeszny.

[Sańdźaja rzekł:]
20 Kiedy Drony syn usłyszał tę życzliwą mowę wuja,
przemówił do niego, królu, gniewnie wytrzeszczając oczy:

21 „Jakiż może być sen człeka cierpiącego lub gniewnego,
martwiącego się o mienie lub pełnego pożądania?

22 Spójrz, iż cztery te powody dzisiaj mnie dopadły wszystkie,
choć już jedna część tej czwórki z nagła sen mi zniszczyć może.

23 Jakiż w świecie jest ból tego, kto zabójstwo ojca wspomni?
Dziś to pali moje serce w dzień i w nocy, bez ustanku.

24 Jak niezwykle przez złoczyńców ojciec mój zabity został,
wszystko to widziałeś przecie! To rozdziera mi wnętrzności!

25 Jak ktoś taki jak ja może żyć choćby przez chwilę w świecie,
gdy Pańćalów słyszy słowa takie: »Drona jest zabity«.

26 Bez zabicia Dhrysztadjumny w starciu ja żyć nie potrafię,
mszcząc śmierć ojca, muszę zgładzić jego i Pańćalów jego.

27 Któż być może tak okrutny, by nie palił jego serca –
– jak mnie – lament, który słyszę, króla o strzaskanych udach*.

28 Któż łzy z oczu nie uroni, choćby współczuć nie potrafił,
kiedy stale głos ten słyszy króla o strzaskanych udach?

29 To stronnictwo mych przyjaciół rozgromione żyje we mnie,
ono smutek mój powiększa jak wzburzone wody – morze.
Umysł mój dziś w jednym celu zmierza, gdzież tu sen, gdzież spokój?

30 Tych, gdy chroni ich Ardźuna z Wasudewą nie jest w stanie,
nikt ujarzmić, sądzę, wuju, nawet sam potężny Indra*.

31 Nikt nie może mnie powstrzymać od tego, co zrobić muszę,
nie widzę nikogo w świecie, kto by odwiódł mnie od tego,
oto myśli me niezłomne, umysł mój zdecydowany!

32 Powiedzieli mi posłańcy o zagładzie mych przyjaciół,
o Pandawów też zwycięstwie, co me serce niemal spala.

33 Lecz gdy rzezi dziś dokonam na wrogach w ataku nocnym,
wówczas spocznę, wówczas zasnę, gdyż opuści mnie zmartwienie”.