9.20. Porażka Krytawarmana

Sańdźaja rzekł:
1 Gdy zginął Śalwa bohater, ozdoba bitew, twe wojsko
gwałtownie się załamało jak wielkie drzewo od wiatru.

2 Lecz Krytawarman rydwannik, widząc to wojsko rozbite,
oparł się w walce bohater potężny armii przeciwnej.

3 Więc powrócili żołnierze widząc, jak w boju Satwata*
trwa niczym góra, waleczny, zasypywany strzałami.

4 I rozgorzała znów walka Kaurawów przeciw Pandawom,
gdy, wielki królu, wrócili, śmierć wyżej ceniąc niż odwrót.

5 Niezwykła była to walka Satwaty i jego wrogów,
kiedy samotnie odpierał Pandawów niezwyciężonych.

6 A kiedy wnieśli druhowie radośnie niczym lwy okrzyk,
czyn ciężki przeprowadzając, okrzyk ich dotarł do niebios.

7 Okrzykiem tym przerażonych Pańćalów, byku Bharatów,
Śiniego wnuk, syn Satjaki* wielkoramienny wspomagał.

8 Dopadłszy Kszemadhurtiego, przywódcę o wielkiej sile,
śląc mu strzał siedem szpiczastych, ku Jamy progom go posłał.

9 Gdy kroczył wielkoramienny, ciskając strzały szpiczaste,
mądry Hardikja* pospieszył przeciw wnukowi Śiniego.

10 Ci dwaj jak lwy ryk wydając, łucznicy i rydwannicy
świetni, napadli na siebie, dzierżąc najlepsze oręże.

11 Wojska Pandawów, Pańćalów i inni wielcy wojowie
byli świadkami spotkania tych dwóch jak lwy dzielnych mężów.

12 Dwaj woje Wrysznich, Andhaków bili się, strzały ciskając
żelazne – „zęby cielęce”* jak słonie dwa żywiołowe.

13 Sunąc różnymi ścieżkami, Hardikja i byk Śiniego
obaj na siebie wzajemnie stale deszcz strzał wylewali.

14 Oglądaliśmy na niebie strzały ciskane potęgą
łuków dwóch lwów rodu Wrysznich jakby pędzące owady.

15 Hrydiki syn, atakując woja szczerego w działaniu*,
przeszył ostrymi strzałami czterema cztery mu konie.

16 Ów zaś zły, szerokoręki, jak hakiem słoń popędzany
ośmioma Krytawarmana świetnymi przeszył strzałami.

17 A Krytawarman naciągnął w pełni łuk, śląc Satjakiemu
strzały kamieniem ostrzone trzy, jedną łuk mu roztrzaskał.

18 Potomek i byk Śiniego odrzucił łuk ten wspaniały,
rozcięty i szybko chwycił inny łuk, a na nim strzałę.

19 Chwyciwszy łuk ten wspaniały najlepszy z łuczników wszystkich,
uniósł go wielki wojownik, o wielkiej mądrości, sile;

20 nie godząc się z tym rozcięciem łuku przez Krytawarmana,
gniewny rydwannik popędził czym prędzej prosto na niego.

21 Śiniego byk dziesięcioma bardzo ostrymi strzałami
przeciął woźnicę i konie, i sztandar Krytawarmana.

22–23 A Krytawarman, o królu, wielki rydwannik i łucznik,
widząc swój rydwan złocony z martwym woźnicą i końmi,
pełen ogromnej wściekłości, unosząc włócznię, o panie,
cisnął nią siłą swych ramion, chcąc zabić byka Śiniego.

24 Satwata włócznię tę w boju strzaskał ostrymi strzałami,
pociął i zmusił, by spadła, zbijając z tropu Madhawę*;
a inną strzałą – niedźwiedzią – gwałtownie ranił go w piersi.

25 Gdy stracił konie, woźnicę w potyczce tej z Jujudhaną,
biegłym łucznikiem, na ziemię z rydwanu zszedł Krytawarman.

26 Lecz gdy w tym starciu na wozach Satjaki pozbawił woja
rydwanu, wówczas strach wielki na wszystkich padł wojowników.

27 I twego syna dopadła ogromna udręka serca,
gdy Krytawarman pozostał bez koni, wozu, woźnicy.

28 Widząc, że wrogów zabójca bez koni jest, bez woźnicy,
Krypa nadciągnął, o królu, chcąc zabić byka Śiniego.

29 Na oczach wszystkich łuczników wziął bohatera na rydwan
i szybko wielkoramienny odciągnął go z pola bitwy.

30 Gdy wnuk Śiniego zwyciężał, a Krytawarman wóz stracił,
wszystkie Durjodhany siły znowu się wycofywały.

31 Wrogowie ich nie widzieli, bo kurz okrywał twą armię,
wojska twe, królu, pierzchały, ale nie król Durjodhana.

32 Choć Durjodhana z pobliża widział swe wojska złamane,
szybko, gwałtownie się rzucał, sam wszystkim czoła stawiając.

33–34 Wzburzony wszystkich Pandawów i Dhrysztadjumnę Parszatę,
synów Draupadi, Pańćalów zastępy i Śikhandina,
Kekajów oraz Somaków i znowu Pańćalów, panie,
bez strachu niezwyciężony raził ostrymi strzałami.

35 Nieustraszony w tej walce trwał syn twój o wielkiej sile,
lśniąc niczym ogień ofiarny, wielki, od mantr jaśniejący.

36 Wrogowie go nie pobili jak Śmierci w starciu śmiertelni;
na inny rydwan już wkroczył i wszedł do boju Hardikja.