10.11. Śmiertelny post

Waiśampajana rzekł:
1 Ów zobaczył synów, braci, przyjaciół zabitych w walce
i owładnął jego sercem wielki ból, Dźanamedźajo*.

2 Wielki smutek się pojawił wówczas u wielkiego duchem,
gdy wspominał synów, wnuków, braci oraz innych krewnych.

3 Tego to ze łzami w oczach drżącego, nieświadomego
pocieszali przyjaciele sami wielce poruszeni.

4 W tym czasie, gdy świt nastawał, z wielce bolejącą Kryszną*
na rydwanie jaśniejącym jak słońce Nakula przybył.

5 Ta, gdy była w Upaplawji*, usłyszawszy o nieszczęściu
wielkim – śmierci wszystkich synów – cała była roztrzęsiona.

6 Trzęsąc się jak poruszane wiatrem drzewo bananowca,
przybywszy do króla*, Kryszna nieszczęsna na ziemię padła.

7 Twarz wychudłej nagle z bólu tej, co miała oczy niczym
płatki lotosów w rozkwicie, była jak w zaćmieniu słońce.

8 Widząc ją upadającą, gniewny i prawdziwie dzielny
Wilczobrzuchy podbiegł do niej i w ramiona swe ją chwycił.

9 Ocucona piękna Kryszna ta przez Bhimasenę, łkając,
do Pandawy* się zwróciła przez braci otoczonego.

10 „Dzięki niebiosom ty, królu, posiądziesz dziś całą ziemię,
w zgodzie z prawością kszatrijów synów swych Jamie oddawszy.

11 Dzięki niebiosom ty, Partho, szczęśliwy pan całej ziemi
zapomnisz Subhadry syna*, który jak słoń w szale kroczył.

12 Słysząc, jak ja w Upaplawji, o synach moich zabitych,
herosach, z prawością w zgodzie zapomnisz dzięki niebiosom.

13 Gdy słyszę o rzezi śpiących, której dokonał ten grzesznik,
syn Drony, smutek mnie spala jak ogień chatę, o Partho.

14–15 Jeśli dziś w boju otwartym życia nie odbierzesz temu
grzesznemu synowi Drony i z nim związanym grzesznikom,
ja tu na śmierć się zagłodzę, zrozumcie to Pandawowie –
– jeśli syn Drony nie zazna owocu czynu grzesznego!”.

16 Do Pandawy Judhiszthiry, Króla Prawości tak rzekła
sławna córka Jadźńaseny*, Kryszna, i do postu siadła.

17 Gdy Pandawa, wieszcz królewski, zobaczył, że miła żona
siada, Draupadi uroczej odpowiedział ów szlachetny:

18 „Świetna, znawczyni prawości, prawą śmierć prawo zyskali
synowie twoi i bracia, przeto nad nimi nie bolej.

19 Szlachetna, syn Drony odszedł do odległego stąd lasu,
jak więc się dowiesz, czcigodna, czy został w walce zabity?”.

Draupadi rzekła:
20 Syn Drony od urodzenia na głowie ma – tak słyszałam –
klejnot, gdy łotra zabijesz w starciu, ten klejnot mi pokaż,
umieszczę go na twej głowie i dalej, królu, żyć będę,
oto jest me przekonanie*.

Waiśampajana rzekł:
21 Tak oto Kryszna urocza, rzekłszy do króla Pandawy,
podeszła do Bhimaseny i gniewna doń przemówiła:

22 „Ocal mnie, jeśli pamiętasz o wojowników prawości
i zabij grzesznika tego niczym Maghawant Śambarę,
bo żaden mąż tutaj, Bhimo, nie jest ci równy dzielnością.

23–24 Słyszano we wszystkich światach, jak w mieście Waranawata
podczas wielkiego nieszczęścia tyś zbawcą był synów Prythy*
i jak w potyczce z Hidimbą tyś naszym był ocaleniem*;
także, jak w mieście Wiraty mnie przez Kićakę nękaną
ty wyzwoliłeś z opresji niczym Maghawant Paulomi*.

25 Jak wcześniej dokonywałeś, Partho, tych wielkich wyczynów,
tak zabij, zabójco wrogów, Drauniego i bądź radosny”.

26 Słysząc jej lamenty liczne, co z nieszczęścia się zrodziły,
nie mógł zdławić ich syn Kunti, Bhimasena wielce silny.

27 Wsiadł na rydwan swój wspaniały bujnie złotem ozdobiony,
wziąwszy łuk niezwykły, lśniący, ze strzałą w cięciwie tkwiącą.

28 Pragnąc zabić syna Drony wziął Nakulę na woźnicę,
umieściwszy strzałę w łuku, czym prędzej popędził konie.

29 Konie te, mężu-tygrysie*, jak wiatr rącze, gniadej maści,
popędzane i pędzące z impetem, w pośpiechu gnały.

30 Wyjechał z obozu mężny, pewnie śledząc ślad rydwanu,
i szybko podążył ścieżką rydwanu potomka Drony.