9.38. Brody Kapalamoćana

Waiśampajana rzekł:
1 Zatrzymawszy się tam, Rama pustelni mieszkańców uczcił
i okazał Pługodzierżca swe oddanie Mankanace.

2 Dwójzrodzonym rozdał dary, a noc jedną tam spędziwszy,
o poranku się przebudził przez gromady mędrców czczony.

3 Wszystkich mędrców pożegnawszy, dotknął wody, o Bharato,
i pośpiesznie siłacz Rama udał się do innych brodów.

4 Dotarł wówczas Pługodzierżca wprost do brodu Auśanasa,
nazwanego Czaszkowolnym, gdyż w nim mędrzec się wyzwolił.

5 Onegdaj rakszasy głowa, ciśnięta przez Ramę, wielka,
przywarła do łydek wieszcza Mahodary, wielki królu.

6 Wielka dusza i poeta, spełniał ongiś tu ascezę
i zasady prawa wszelkie ów szlachetny* tu przedstawił.
Siedząc, myślał o tej wojnie synów Diti oraz Danu.

7 Kiedy Bala, królu, dotarł do pierwszego z brodów tego,
dobra rozdał w zgodzie z prawem braminom o wielkich sercach.

Dźanamedźaja rzekł:
8 Czemu zowią Czaszkowolnym bród, gdzie wieszcz ów się uwolnił?
Jak doń mogła przylgnąć głowa, co powodem tego było?

Waiśampajana rzekł:
9 Onegdaj w lesie Dandaka Raghawa chwalebny mieszkał,
tam też, o tygrysie władców, rakszasy pozbawiał życia.

10 W miejscu Dźanu głowę obciął rakszasie bezlitosnemu
ostrą strzałą niczym brzytwa, ta upadła w gęstym lesie.

11 Przez przypadek ta przylgnęła do piszczeli Mahodary,
który przez las podróżował, kość przeszyła, wrzodem wrosła.

12 Jako, że ta doń przylgnęła, dwakroć zrodzon ów uczony
nie mógł dalej podróżować, by odwiedzać inne brody.

13 Z cuchnącą, co się jątrzyła, mędrzec ów katusze cierpiał.
Słyszeliśmy, że na ziemi wszelkie święte brody zwiedził.

14 Udał się do każdej rzeki i do mórz dotarł asceta,
potem dzieje swe powiedział trwającym w skupieniu wieszczom.

15 Choć się obmył w wszystkich brodach, nie uzyskał wyzwolenia.
Teraz Indra wśród braminów wieszczów ważkich słów posłuchał

16 o brodzie nad Saraswati, nazywanym Auśanasa,
który koi wszelkie grzechy, jest doskonałości polem.

17 Więc się udał dwójzrodzony wprost do brodu Auśanasa,
a dotarłszy doń, od razu dotknął jego świętej wody.
Noga głowy się pozbyła, ta upadła w głębię toni.

18 Tak od bólu się uwolnił, jaźń oczyścił, grzechów wyzbył
i radosny Mahodara, co wypełnił powinności,
do pustelni swej wyruszył.

19 Gdy asceta uwolniony przybył do zacnej pustelni,
opowiedział swoje dzieje wieszczom, co w skupieniu trwali.

20 Gdy słów jego wysłuchali o tym brodzie, o czcigodny,
tam zebrani mianowali bród ten zacny Czaszkowolnym.

21 Liczne rozdał tam prezenty i uczonych czcił Madhawa,
potem ruszył pierwszy z Wrysznich do Ruszangu wprost pustelni.

22 Gdzie ascezę srogą spełniał Rysztiszeny syn, Bharato,
i uzyskał swą bramińskość ów wieszcz wielki Wiśwamitra.

23 Więc szacowny Pługodzierżca otoczony braminami
przybył w miejsce, gdzie porzucił ciało swe, królu, Ruszangu.

24 Ruszangu, z braminów starszy, ascezie oddany stale,
już gotował się do śmierci, rozmyślając bezustannie.

25 Zebrał wszystkich swoich synów Ruszangu, asceta wielki,
i rzekł do nich: „Mnie prowadźcie w miejsce zwane Prythudaka”.

26 Wiedząc o podeszłym wieku Ruszangu, asceci owi
do brodu nad Saraswati ascetę poprowadzili.

27 Synowie przywiedli mędrca nad szlachetną Saraswati,
setką brodów ozdobioną, gronem wieszczów zamieszkaną.

28 Asceta z regułą w zgodzie, królu, zażył tam kąpieli,
a zalety brodu znając, radosny, najlepszy z wieszczów
rzekł do synów tam zebranych, o tygrysie pośród ludzi:

29 „Brzeg północny Saraswati – kto swe ciało tu porzuci,
modły mrucząc w Prythudace, tego śmierć nie będzie trapić”.

30 Prawu wierny Pługodzierżca tam się obmył, dotknął wody,
będąc szczodrym dla uczonych, liczne mienie im rozdawał.

31 Bóg, przesławny Pradziad świata, światy tam wyemanował.
Tam bramińskość swą uzyskał stały w ślubach, pierwszy z wieszczów,
Rysztiszeny syn, o władco, dzięki wielkiej swej ascezie.

32 Wieszcz królewski Sindhudwipa i asceta ów Dewapi
też bramińskość uzyskali, tam gdzie mędrzec Wiśwamitra,
asceta szlachetny, wielki, co ma blask i żar przemożny.

33 Tam się udał Balabhadra, siłacz ów majestatyczny.